Vrijdagmiddag ging ik op weg naar Liedekerke nabij Aalst in België…. Amsterdam Tigers Para IJshockey/Ice Sledge Hockey was gevraagd om deel te nemen aan het Liedekerken Pond Toernooi 2023. Pondhockey is 3 tegen 3 (4 tegen 4) op 1/3 van de normale ijsvloer

Omdat ik nieuwsgierig was naar dat andere team wat in België para ijshockey speelt was het een no-brainer, ik zou sowieso gaan… Altijd leuk om je eerst op te geven en dan te zien dat het 3,5 uur rijden is zonder stops en/of files😁😁😁. Anna en Engin van Lime Kings gingen ook.

G-Sport Schaatsen Liedekerke is een soort Omnisport vereniging die allerlei mogelijkheden aan ijsplezier voor jeugd met een beperking in de regio biedt. Het langebaan schaatsen laten ze over aan hun Noorderburen.

Ik heb in een eerder verslag al verteld over de ervaringen van vrijdagavond, ik kan gelukkig zeggen dat de helm nog gewoon paste.

Toen we ‘s-morgens vanaf het hotel in Aalst naar Liedekerke reden heb ik nog wel gezocht maar ik kan de vraag van Herman Brusselmans “Zijn er kanalen in Aalst?” niet goed beantwoorden. Op de route naar Liedekerke heb ik er in ieder geval geen gezien.

Het ijspaleis van Liedekerke komt echt mooi op je af, prachtig gesitueerd in een omgeving waar je het niet verwacht en met (ietwat optimistisch) een mooie oprijlaan…

Zoals te doen gebruikelijk was ik te laat op het ijs, niet dat dat ook maar enigszins uitmaakte voor onze sterkte. Ik speelde belabberd. Of dat alleen te maken had dat ik voor de 2e keer sinds januari pas weer op het ijs stond of iets anders weet ik niet.

Liedekerke had 2 jeugdteams gemaakt, daarnaast was ook Antwerp Phantoms (GK Luc, Kris, Axel en natuurlijk Glenn) aanwezig en dan wij drieën.

De jeugd van Liedekerke, de oudste zal een jaar of 15 zijn gaf ons (Anna, Engin en ik waren dien ‘Ollanders) een fraai lesje para ijshockey.

Wat ik het allerleukste vind van dit soort evenementen is mensen (in dit geval een vader van) de kans te geven ook een een slee uit te proberen. Tegen het eind van de ochtend deed de kans zich voor, Falke, vader van de 11 jarige Ernest ging op mijn slee het ijs op….

Na een aantal potjes parapondhockey te hebben verloren, zelfs na het lenen van Luc maar wel één treffer gemaakt te hebben was het tijd voor een heerlijke BBQ.

De organisatie had er echt een feestje van gemaakt buiten, 2 springkussens waren er neergezet om op te ravotten. Ik ben er maar bij weggebleven….

Tijdens het vorige feestje in Dordrecht had ik mijn AT pet weggegeven en nog geen nieuwe gekocht. Met mijn net getondeudiceerde haarbos niet echt handig blijkt achteraf want tijdens de BBQ blijk ik behoorlijk verbrand op mijn Bolleke .. Het zonnetje scheen flink….

We mochten om half vier nog 2 uur het ijs op, de teams zouden verdeeld worden en dan gingen we nog een heuse match spelen.

Het werd Antwerpen/Olland tegen Liedekerke. Wij hadden geen wissels, Axel was al naar huis. Ik kon echter echt het tempo echt niet meer bijbenen (🤣🤣🤣) en tegen het einde van de 2e periode, stand weet-ik-veel tegen lekker boeiend ben ik het ijs afgegaan.

Ontzettend leuk om weer nieuwe mensen te leren kennen die het para ijshockey omarmen…

De jeugd van Liedekerke denkt trouwens nog na over een goede naam voor hun club, ik ben natuurlijk superfan van de optie Liedekerke Tigers 😁!